De afgelopen dertig jaar(1993) ben ik als beeldend kunstenaar bezig geweest met een uitgebreide studie van systemen en vormen. Niet alleen in de beeldende kunst, maar ook in de algemene vormgeving en de menselijke verhoudingen.

leder mens ontdekt buiten zijn eigen individuele fysieke en psychische orde een algemene orde der dingen. Vanuit een zich ontwikkelend orde- bewustzijn creeert hij vervolgens zelf weer vormen en geeft hij vorm aan zijn omgeving.

De verandering van het orde-bewustzijn van de mens en de mensheid is af te lezen uit de ontwikkeling van de cultuur door de eeuwen heen.

Ik ben mijn onderzoek begonnen met het analyseren van honderden tekeningen van kinderen van twee tot veertien jaar. Daarbij heb ik mij vooral geconcentreerd op de volgende vragen:

Hoe verhouden de beelden in de tekeningen zich onderling structureel? Hoe komt het verloop van de ontwikkelingsfasen tot uitdrukking in de beelden en hun onderlinge verhoudingen?

Dit leidde tot de volgende conclusie:

In het componeren van schrift en beeld door kinderen ligt een structuur als een steeds terugkerend patroon, dat in groeifasen wordt opgebouwd. Die groeifasen lopen parallel met de ontwikkeling van de mens.

Elke fase vertegenwoordigt een ordeningsprincipe, dat vervolgens leidt tot een een organisatieprincipe. Analoog aan deze fasen is dit principe terug te vinden in het verloop van de geschiedenis van de westerse cultuur.

Dit boek is het verslag van een fascinerend onderzoek. Niettemin blijf ik het resultaat een concept noemen. Ik hoop dat het een aanzet kan zijn voor hernieuwd onderzoek en verdere ontwikkeling.

 

Frans Coppelmans

 

 

Begrip & beeld: kindertekeningen als model voor informatieverwerking

Coppelmans, Frans / Stichting Plint / cop. 1993

ISBN: 90-70463-24-5

 

Zie Laatste bijdrage over wetenschap en Kunst. Klik hier